Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Το Μυστήριον του Βαπτίσματος

Για να μπορέση ο άνθρωπος, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, να δεχθή τα αγαθά της θείας ενανθρωπήσεως · Για να μπορέση να δεχθή την χάρι που θεοποιεί, αυτήν την χάρι που προήλθε από το απολυτρωτικό έργο του Κυρίου μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ώστε να αναγεννηθή, να αναδημιουργηθή, να ανακαινισθή και θεοποιηθεί, πρέπει να γίνη μέλος της Εκκλησίας του Χριστού και να δεχθή την αγιαστική ενέργεια των μυστηρίων της.

Το ιερό Βάπτισμα είναι το μυστήριον που εισάγει τον άνθρωπον στην Εκκλησία και τον ενσωματώνει στο μυστικό σώμα του Χριστού. Είναι το μυστήριο που δια της επενεργείας του Αγίου Πνεύματος θεώνει τον άνθρωπον.

Τα θεωτικά αποτελέσματα του μυστηρίου του Βαπτίσματος χωρίζονται βασικώς σε αρνητικά και θετικά:

Τα αρνητικά είναι η κατανίκησις και η εξαφάνισις της αμαρτίας και του θανάτου.

Τα θετικά είναι η αναμόρφωσις του ανθρώπου και η κατοίκησις του Χριστού στον βαπτιζόμενο.

Δηλαδή δια του βαπτίσματος ο άνθρωπος επιτυγχάνει από το ένα μέρος την απελευθέρωσι και την απαλλαγή του από κάθε ενοχή και συνέπεια της αμαρτίας και από το άλλο μέρος την αναγέννησι και ανακαίνισί του, ώστε να αξιώνεται να ενώνεται κατά χάριν με τον αιώνιον Θεόν.

Ως είναι γνωστόν, ο Θεός έπλασε τον άνθρωπον και τον ετοποθέτησε στον Παράδεισο, για να ζη ενωμένος με τον Θεόν αιώνια και χαρούμενα. Όμως ο διάβολος εφθόνησε την ευτυχία των Πρωτοπλάστων, τους περέσυρε στην αμαρτία και έτσι εχωρίστηκαν από τον Θεόν και οδηγήθηκαν στην φθορά και στον θάνατο. Η ενανθρώπησις του προαιωνίου Θεού Λόγου Ιησού Χριστού, σύμφωνα με την υπόσχεσι του Θεού στους Πρωτοπλάστους (Γένεσις Γ 15), ο Σταυρός , ο θάνατος και η Ανάστασίς Του κατεπάτησαν τον διάβολον και έτσι ελευθερώθηκαν και απηλλάγησαν «όσοι φόβω θανάτου δια παντός του ζην ένοχοι ήσαν δουλείας»( Εβραίους Β 15 ). Δηλαδή ο Χριστός ήλθε δια να ελευθερώση τους ανθρώπους από τον διάβολον και τον θάνατον.

Με την καταπάτησι του διαβόλου από τον Θεάνθρωπον Κύριον, ο άνθρωπος απαλλάσεται από την τυραννική δύναμι του διαβόλου και ελευθερώνεται από την αμαρτία. Αυτό γίνεται με το άγιο βάπτισμα. Ώστε το μυστήριο του Βαπτίσματος απαλλάσει τον άνθρωπον από την ενοχή που εκληροδότησε η αμαρτία του Προπάτορος Αδάμ, αλλά συγχρόνως μας ελευθερώνει από τον διάβολον και τον θάνατον.

Όμως η κατάργησις του θανάτου δεν πραγματοποιείται μόνο με την συμμετοχή μας στο βάπτισμα, αλλά και με την βαθειά επιθυμία μας να νεκρωθή μέσα στο νερό του βαπτίσματος ο παλαιός μας άνθρωπος μαζί με τις κακές του πράξεις και τις επιθυμίες ( Ρωμαίους ΣΤ 2-14, Γαλάτας Β 19-20, Ε 24, ΣΤ 14, Κολασσαείς Γ 6-11) .

Με το βάπτισμα, το λουτρό αυτό της θείας παλιγγενεσίας, ο άνθρωπος γίνεται νέος άνθρωπος στο πνεύμα   και στο σώμα του. Η διάνοιά του καθαρίζεται και αποκτά διαύγεια, καθαρότητα και ηρεμία. Φεύγει η πνευματική ομίχλη που τον σκίαζε, φωτίζεται το είναι του και πλέον όλα τα βλέπει με θεία καθαρότητα. Με το ιερό μυστήριο του βαπτίσματος αρχίζει μία καινούργια ζωή μέσα στο αληθινό φως του Χριστού και ο άνθρωπος γίνεται άφθαρτος και κατά χάριν αθάνατος. Αρχίζει να ζη στην αιώνια χαρά της Βασιλείας του Τριαδικού Θεού ημών.

Ο βαπτισμένος στο όνομα της Αγίας Τριάδος άνθρωπος συνδέεται και συνενώνεται στενά με τον Κύριον, ώστε να φυτεύεται ή να μπολιάζεται όπως λέει ο Απόστολος Παύλος ( Ρωμαίους ΙΑ 21-24) εις τον Χριστό, ώστε να γίνεται κατά κάποιον τρόπον και αυτός Χριστός. Μέσα σε μία τέτοια ένωσι η ψυχή λέγεται και νύμφη του Χριστού, λέει ο Ιερός Χρυσόστομος. Και ο Απόστολος Παύλος μας διαβεβαιώνει· «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε , Χριστόν ενεδύσασθε» ( Γαλάτας Γ 27 ).

Το μυστήριο του βαπτίσματος συνθέτει τον θάνατο με την ζωή, την ταφή με την Ανάστασι του Κυρίου και την ιδικής μας. Δηλαδή δια του Αγίου Βαπτίσματος ο άνθρωπος πεθαίνει μαζί με τον Χριστό, ανασταίνεται μαζί Του και μαζί Του ζη την αιώνια ζωή του καινούργιου αιώνος. Δια του Αγίου Βαπτίσματος ο άνθρωπος αναπλάθει μέσα του την φθαρείσαν θείαν εικόνα, λαμβάνει το χάρισμα της θείας υιθεσίας, γίνεται κοινωνός θείας φύσεως και κατά χάρι θεός. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός λέγει ότι στο βάπτισμα το Άγιον Πνεύμα «θεοί τον βαπτιζόμενον άνθρωπον».

Με απλά λόγια, δια του βαπτίσματος ο πιστός εισέρχεται στο σώμα της Εκκλησίας και γίνεται αγιασμένο μέλος της. Τώρα ο πιστός φέρνει μαζί του δόξα άφθαρτη και μακαριότητα απερίγραπτη. Αναδεικνύεται υιός και κληρονόμος του Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού, για να συμβασιλεύη και να συνδοξάζεται στους αιώνες μαζί Του. Δηλαδή επιστρέφει στον Παράδεισο της αιωνίου Βασιλείας των Ουρανών.