Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Ταφή ή καύσις των νεκρών;

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ηλείας κ. Γερμανός, ερωτηθείς από δημοσιογράφο της Εφημερίδος ΠΑΤΡΙΣ Πύργου, απάντησε ως εξής σχετικά με το θέμα ταφή ή καύσις των σωμάτων των νεκρών ανθρώπων:

Οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων ήσαν υπέρ της ταφής των νεκρών, δια να δείχνουν τον σεβασμόν τους στον όλον άνθρωπον, αλλά και την πίστιν τους στην μετά θάνατον ζωήν. Δια τούτο έθαπταν τους νεκρούς τους σε θολωτούς τάφους (ίδετε τους βασιλικούς τάφους στις Μυκήνες και τους εις την Ηλείαν θολωτούς τάφους), κατά την ταφήν τους έβαζαν τα διάφορα κτερίσματα (κτένες, ρόκες, σπαθιά κ.λ.π.) καθώς και ένα δίδραχμο στο στόμα, για να το βρη ο βαρκάρης να περάση τον νεκρόν από την αχερωσία λίμνη. Δια τούτο οι Αθηναίοι μετά τον ατυχή πόλεμο στην Σικελία, όταν επέστρεψαν οι στρατηγοί, χωρίς τα σώματα των φονευθέντων, αποκεφάλισαν τους στρατηγούς. Και η Αντιγόνη με κίνδυνο της ζωής της παρέβη την εντολήν και έθαψε το σώμα του νεκρού Αδελφού της.

Ταφή έκαναν συνήθως και όλοι οι αρχαίοι Λαοί (Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, Εβραίοι κ.λ.π.).

Η ταφή των νεκρών σωμάτων των ανθρώπων είναι και στην παράδοσι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Έτσι ετάφη το Σώμα του Θεανθρώπου Κυρίου, της Θεοτόκου και όλων των αγίων μας. Και τούτο γιατί η Εκκλησία μας διδάσκει ότι όχι μόνον η ψυχή του ανθρώπου εδημιουργήθη από τον ίδιο τον Θεόν Δημιουργόν, αλλά και το σώμα του, δι’ ιδιαιτέρας μάλιστα δημιουργικής πράξεως (Γένεσις Α 26-31, Β 7, 18-25), αλλά και ότι ο άνθρωπος κατά την Δευτέρα Παρουσία θα αναστηθή με το σώμα και την ψηχήν του δια να ζήση εις τον αιώνα. Γι' αυτό τα παλιά Ελληνικά Νεκροταφεία η Εκκλησία μας τα oνομάζει Κοιμητήρια και τους νεκρούς κεκοιμημένους. Η Εκκλησία μας διδάσκει ακόμη ότι το σώμα του χριστιανού ανθρώπου είναι «Ναός του Θεού» και κατοικητήριον του Παναγίου Πνεύματος και ότι ο άνθρωπος αγιάζει με την ψυχήν και το με σώμα του. Δια τούτο έχομε και τα λείψανα των αγίων μας ολόσωμα, ως του αγίου Διονυσίου Ζακύνθου, του αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας και του αγίου Σπυρίδωνος (από το 330 μ.Χ.). Αυτή είναι η πίστις της Εκκλησίας μας και αυτήν την πίστι παραγγέλλει να τηρούν οι χριστιανοί μας, δηλαδή την ταφή και όχι την καύσι των σωμάτων.

Βεβαίως η Εκκλησία μας εύχεται όλοι οι άνθρωποι να ασπασθούν την πίστιν της, για το ψυχικό και σωματικό καλό αυτών και όλης της ανθρωπότητος, αλλά ποτέ δεν επιβάλει την πίστιν της στους άλλους. Γι' αυτό και δεν έχει λόγον ούτε αντιδρά στην απόφασι της Πολιτείας να ορίση ειδικά αποτεφροτήρια δι’ όσους δεν πιστεύουν στην Ορθοδοξία και θέλουν να καούν. Δικαίωμά τους. Όμως δεν μπορεί η Πολιτεία να απαγορεύση την ταφήν στους Ορθοδόξους χριστιανούς και να επιβάλη σ’ όλους μας την καύσιν των νεκρών σωμάτων μας, όπως συνήθως κάνει.