- ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΟΥΤΣΟΣ
- Παρ, 03/02/2023 - 09:17
Αγαπητοί μας Χριστιανοί, με την μεγάλη Δεσποτική αλλά και Θεομητορική εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία κλείνει τον εορταστικό κύκλο της περιόδου των Χριστουγέννων! Έχουν περάσει ήδη σαράντα ημέρες από την Εορτή των Χριστουγέννων, όπου ο Υιός του Θεού, Γεννιέται εκ της Παρθένου Μαρίας ασπόρως. Σαρκώνεται και λαμβάνει επίσης την ανθρώπινη φύση. Γίνεται και Τέλειος Άνθρωπος για να μας Λυτρώσει από το Προπατορικό αμάρτημα δια του Σταυρικού Του θανάτου καθώς επίσης και με την ένδοξη Ανάστασή Του να μας απαλλάξει από την εξουσία του διαβόλου και του θανάτου!
Η διπλή αυτή αλλά και τρανή εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου είναι ένας ακόμη σημαντικός εορτολογικός σταθμός του ενιαυτού στην Εκκλησία μας. Γιατί εορτάζεται το γεγονός της εισόδου του Χριστού στον Ιουδαϊκό Ναό της Ιερουσαλήμ και της ευλογίας Του από τον άγιο Συμεών και την σεβάσμια γερόντισσα και προφήτιδα Άννα. Αυτή η τυπική νομική επίσκεψη του Κυρίου μας στο Ναό του Θεού ενέχει πολύ μεγάλη θεολογική σημασία για την Εκκλησία μας διότι όπως θα δούμε παρακάτω εκεί αναγγέλλεται για πρώτη φορά δημόσια η πολυπόθητη για το ανθρώπινο γένος έλευση του Λυτρωτή και ειπώθηκαν από τους προαναφερόμενους δικαίους, Συμεών και Άννα, ύψιστης αξίας Προφητικά λόγια, τα οποία φανερώνουν περίτρανα την Θεία καταγωγή και την Σωτήρια αποστολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στον κόσμο. Γι’ αυτό οι Ορθόδοξοι πιστοί πανηγυρίζουμε λαμπρά αυτή την Ιερή ημέρα. Η εορτή της Υπαπαντής είναι πολύ παλιά και ανάγεται στους χρόνους ίσως και νωρίτερα του 5ου αιώνα. Καθιερώθηκε κατ’ αρχήν στη Δύση για να αντικαταστήσει τη βάρβαρη και παγανιστική εορτή του προς τιμήν απαίσιου τραγόμορφου θεού των δασών Silvanus, αντίστοιχου του Πάνα της αρχαιοελληνικής θρησκείας, προκειμένου να σταματήσουν τα αισχρά όργια των λατρευτών του ψευτοθεού.
Η εορτή της Υπαπαντής είναι πρώτον Δεσποτική, διότι το τιμώμενο πρόσωπο είναι ο Κύριος μας ο Θεάνθρωπος, ο Οποίος σαράντα ημερών βρέφος φανερώνοντας την άκρα ταπείνωση Του και την άκρα υπακοή Του προς το θέλημα του Θεού Πατρός για την εκπλήρωση του σχεδίου της Θείας οικονομίας για τη σωτηρία μας, δέχεται να κρατηθεί στις αγκάλες του δικαίου Συμεώνος. Σεβόμενος έτσι τον Μωσαïκό Νόμο που όριζε στις σαράντα ημέρες από τη γέννησή των παιδιών να τα αφιερώνουν οι γονείς τους στο Θεό. Έτσι, στις σαράντα ημέρες από την κατά Σάρκα Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού η Θεοτόκος κάνει για πρώτη φορά την δημόσια εμφάνισή της ως Μητέρα και προσφέρει τον Θεάνθρωπο στο Ιερό. Τον προϋπαντά και Τον δέχεται ο πρεσβύτης Συμεών. Από το ρήμα υπό και απαντώ, δηλαδή προϋπαντώ, ονομάσθηκε η εορτή της Υπαπαντής. Ο πρεσβύτης Συμεών ήταν Ιερέας δίκαιος και ευσεβής, ο οποίος ανέμενε να δει το Μεσσία και μετά να φύγει από την επίγειο ζωή. Τελικά ένεκα της ευσεβούς και άμεπτου βιωτής του, η χάρις του Αγίου Πνεύματος τον αξίωσε να λάβει στις αγκάλες του τον Θεάνθρωπο, Τέλειο Θεό και Τέλειο Άνθρωπο, Υιό του Θεού, τον Σαρκωθέντα από το Άγιο Πνεύμα και Ενανθρωπήσαντα από την Παρθένο Μαρία Ιησού Χριστό. Διαχρονική είναι η φράση που είπε ο Συμεών, μόλις κράτησε το Νηπιάσαντα Κύριο «Νυν απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη, δηλαδή: τώρα, Κύριε μπορείς να αφήσεις το δούλο σου να πεθάνει ειρηνικά, όπως του υποσχέθηκες, γιατί τα μάτια μου είδαν το σωτήρα που ετοίμασες για όλους τους λαούς, φως που θα φωτίσει τα έθνη και θα δοξάσει το λαό σου τον Ισραήλ. Το «Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα», το εκφωνεί ο Ιερέας κάθε φορά στο τέλος της Ακολουθίας του Εσπερινού.
Η εορτή της Υπαπαντής είναι όμως δεύτερον και Θεομητορική, αφού η Παναγία μας η Θεοτόκος Μαρία παραδίδει το Θείο Βρέφος στον πρεσβύτη Συμεών. Γεμάτη ταπείνωση προς το Θεό και Υιό Της, γεμάτη υπακοή προς το θέλημά του Τριαδικού Θεού να γίνει η καθέδρα του Βασιλέως Χριστού και γεμάτη σεμνότητα ακούει τους λόγους του Συμεώνος, ο οποίος τους ευλόγησε προφητεύοντας: "Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον". Αυτός θα γίνει αιτία να καταστραφούν ή να σωθούν πολλοί Ισραηλίτες, θα είναι σημείον αντιλεγόμενον. Πράγματι, πολλοί τον θαύμασαν για το Κήρυγμά Του και τα θαύματά Του πιστεύοντας στο Λόγο Του και πολλοί τον αμφισβήτησαν, όπως οι θρησκευτικοί άρχοντες της εποχής, χάνοντας την ψυχή τους απομακρυνόμενοι από την Αληθινή Ζωή. Απευθυνόμενος προς την Παναγία, προφήτεψε «και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία»,δηλαδή ο πόνος για το παιδί θα διαπεράσει την καρδιά σου δίκοπο μαχαίρι προλέγοντας τη λύπη και το μητρικό πόνο της για τα Άχραντα Πάθη και τον Σταυρικό θάνατο Του Υιού και Θεού Της, αλλά και τη χαρά της για την ένδοξο Ανάσταση Του, η οποία έγινε αιτία για τη σωτηρία μας!
Η μεγάλη εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου είναι μια καλή ευκαιρία για όλους τους πιστούς να δοξάσουμε για μια ακόμα φορά τον Ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού, ο Οποίος χάρις στην άμετρη φιλανθρωπία Του, άφησε τα δυσθεώρητα ύψη του ουράνιου θρόνου Του και έγινε άνθρωπος, για να σώσει το ανθρώπινο γένος από τα φοβερά δεσμά της αμαρτίας και τον πικρό θάνατο. Τα διδάγματα της εορτής που πρέπει να λάβουμε και εμείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπητοί μου, είναι η ταπείνωση, η υπακοή και η ολοκληρωτική αφιέρωση μας στο Χριστό και στη διδασκαλία της Εκκλησίας Του. Με την ταπείνωση συναισθανόμαστε την αμαρτωλότητά μας και προστρέχοντας στο μυστήριο της Ιεράς εξομολογήσεως με την υπακοή μας στον πνευματικό αγωνιζόμαστε πνευματικά, ώστε όλη μας η ζωή, όλο μας το είναι να είναι αφιερωμένο στο θέλημα του Τριαδικού Θεού, να έχουμε Χριστιανά τέλη, να είμαστε έτοιμοι να μπορούμε να πούμε ,όπως ο πρεσβύτης Συμεών το «Νυν απολύεις τον δούλον σου δέσποτα», από την επίγειο ζωή εφοδιασμένοι με το μυστήριο της Θείας ευχαριστίας , προγευόμενοι την αιώνιο κοινωνία μας με τον Τριαδικό Θεό!
Η εορτή αυτή θεωρείται επίσης για την Αγία μας Εκκλησία, ημέρα αφιερωμένη στις Μητέρες, διότι όπως προαναφέρθηκε αυτή την ημέρα έχουμε την πρώτη δημόσια εμφάνιση της Παναγίας ως Μητέρας. Αυτήν την ημέρα από το 1929 έχει καθιερώσει ως εορτή για την Ελληνίδα Χριστιανή Μητέρα, η Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας τιμώντας τους κόπους, τις θυσίες και την ανεκτίμητη προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία μας. Δυστυχώς όμως την δεκαετία του 1960 η εορτή της μητέρας και στην χώρα μας ακολούθησε τα αμερικανικά πρότυπα και εορτάζεται πλέον τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Η απόφαση καθιέρωσης, διεθνώς, της γιορτής της Μητέρας το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαΐου είναι προϊόν της Δύσης, όπως και πολλά άλλα σχέδια, που αφορούν και την Πατρίδα μας και εφαρμόζονται με τη μέθοδο του «Σαλαμιού», αποκόπτοντας την Ιερή αυτή γιορτή από την Ορθόδοξη Χριστιανική μας Πίστη. Η εορτή της Μητέρας, που εορτάζεται παγκοσμίως κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, οφείλεται στο αγώνα που έκανε στις αρχές του 20ου αιώνα μία δασκάλα, από την Φιλαδέλφεια, ονόματι Άννα Τζάρβις η οποία ζούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η Άννα Τζάρβις αγωνίστρια από πολύ νεαρή ηλικία, ήθελε να τιμάται αυτή την συγκεκριμένη ημέρα η μητέρα της, η οποία βοήθησε στην συμφιλίωση των Νοτίων και Βορείων μετά τον τραγικό εμφύλιο πόλεμο (1861-1865) που ήταν ο πλέον καταστροφικός πόλεμος που έζησε ποτέ το κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και ταυτόχρονα ιστορικό γεγονός με σημαντικό αντίκτυπο στην αμερικανική κοινωνία και οικονομία. Το Κογκρέσο, το 1914 όρισε την συγκεκριμένη ημέρα ως εθνική εορτή και οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν. Όμως οι σημερινές Μητέρες, πρέπει να εορτάζουν στις 2 Φεβρουαρίου έχοντας ως πρότυπο και Μεσίτρια την Παναγία μας. Διότι είναι η Μητέρα όλων η οποία πρεσβεύει για τη σωτηρία μας στο Μονογενή Υιό Της. Διά των πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου να σκεπάζει και να μεσιτεύει σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για το Έθνος μας και για την Ελληνική Ορθόδοξη οικογένεια να παραμένει αδιασάλευτη στην Ορθόδοξο πίστη των πατέρων μας έτσι ώστε η νεολαία μας να ανατρέφεται σύμφωνα με το Ορθόδοξο ήθος της Εκκλησίας μας!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ! ΝΑ ΦΩΤΙΖΕΙ ΝΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΣΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΟΔΗΓΗΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΙΗΣΟΥ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΚΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ